europos; europe; europon - eurys; eureiia; eury (fem. jońskie - eurea; eolskie - eureea)
1. a) adi. szeroki, rozległy, obszerny, niezmierzony; b) gruby, utuczony, duży; c) daleko rozpostarty, daleko sięgający; wielki;
2. adv. eury - szeroko.
euros, eureos; to - szerokość, rozległość; jako acc. lim.- wszerz, na szerokość.
poa; e - jońskie poie; doryckie poia - a) trawa, ziele, zioło; b) roślina; c) murawa; d) sianokos; e) ług.
poadzo - zielenić się, pokryć się trawą, wydawać się zielonym.
euroeo - a) płynąć dobrze, obficie, pięknie; b) sprzyjać; c) być szczęśliwym; d) przema- wiać z euroia, e - a) dobry, swobodny przypływ; b) potok słów, elokwencja, potoczystość; c) po- myślność, pomyślny bieg spraw; d) obfitość, bogactwo.
euroidzos, ou - brzęczący, czysty; (h)o euroidzos chrysos - czyste szczere złoto. euroos, ou - ep. euroos, contr. eurous, oun - a) pięknie, wartko płynący; b) przepuszczający wodę, ciecz; c) płynny, potoczysty (o stylu mowy); d) pomyślny.
Słownik grecko-polski, pod red. O. Jurewicza, t. 1-2, Warszawa 2000.
Porwanie Europy nastąpiło w wigilię Święta Majowego - kiedy zazieleniły się łąki. To święto przypada prawdopodobnie w dniu poprzedzającym majowy dzień pełni księżyca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz